அரசியல் மேடை - 16

விசில் சத்தம் 

சில ஆண்டுகளுக்கு முன்பு, ஈழம் தொடர்பான ஒரு கூட்டம் கோவையில் நடைபெற்றது. தொல்..திருமாவளவன், புலவர் புலமைப்பித்தன், தமிழருவி மணியன், திருச்சி வேலுச்சாமி ஆகியோருடன் நானும் கலந்து கொண்டு உரையாற்றினேன்.அது ஒரு வித்தியாசமான இணைவுதான். எங்கள் எல்லோரையும் ஈழம் இணைத்தது என்று சொல்லலாம்.

கூட்டம் தொடங்கிச் சிறிது நேரத்தில் திருமாவளவன் மேடைக்கு வந்து சேர்ந்தார். அவருடைய கட்சித் தோழர்கள் கைதட்டி ஆரவாரமாக அவரை வரவேற்றனர். அதற்குப் பிறகு, அவரின் பெயர் சொல்லும் போதெல்லாம் தொடர்ந்து கைதட்டல்கள். இடையிடையே விசில் சத்தங்களும் வந்து கொண்டிருந்தன. தமிழருவி மணியனுக்கு அது பிடிக்கவில்லை. 'இது என்ன கலாசாரம், ஏன் இப்படி விசில் அடிக்கிறார்கள்' என்று சற்றுக் கோபப்பட்டார். திருமாவளவன் அவர் கட்சியினரை ஒழுங்குபடுத்த முயன்றார்.

நான் என் அருகிலிருந்த மணியனிடம் வேடிக்கையாக, "இன்னும் நீங்கள் தில்லானா மோகனாம்பாள் சண்முகசுந்தரமாகவே இருக்கிறீர்களே" என்றேன். "அவர்கள் காலகாலமாக ஒடுக்குமுறைக்கு ஆளான பிள்ளைகள். இப்போதுதான் வெளியில், பொது அரங்கிற்கு வந்துள்ளனர். கொஞ்ச நாளைக்கு அப்படித்தான் இருக்கும்" என்றும் என் கருத்தைச் சொன்னேன். அவரும் ஏற்றுக் கொண்டார்.  ஆனாலும், "சுபவீ, ஊசிமுனை விழும் ஓசை கூடக் கேட்காமல் இருக்கும் அரங்குகளில் பேசியே பழக்கப்பட்டவன் நான். எனக்கு ஒழுங்கும், கட்டுப்பாடும்தான் முக்கியம்" என்றார். பிறகு தான் பேசத் தொடங்கும்போதும் என்னிடம் சொன்ன அதே கருத்தை மேடையில் எடுத்து வைத்தார். அதன்பிறகு அந்தத் தோழர்களும் அமைதி காத்தனர். கூட்டம் சிறப்பாக நடந்து முடிந்தது.

இப்போது அந்தப் பழைய செய்தியை மீண்டும் இங்கே முன்வைப்பதற்கு என்ன காரணம்? வேறொன்றுமில்லை. விசில் சத்தமே பிடிக்காத நண்பர் தமிழருவி மணியனின், காந்திய மக்கள் இயக்கத்திற்கு வரும் தேர்தலில் ஒதுக்கப்பட்டுள்ள சின்னம் என்ன  தெரியுமா  - "விசில்."